uitslag !!!! - Reisverslag uit Nantes, Frankrijk van annemieke raatsie - WaarBenJij.nu uitslag !!!! - Reisverslag uit Nantes, Frankrijk van annemieke raatsie - WaarBenJij.nu

uitslag !!!!

Door: Annemieke

Blijf op de hoogte en volg annemieke

16 Juli 2007 | Frankrijk, Nantes

Ik kan er een heel verhaal omheen maken maar ik kom maar gelijk met de uitslag van het ziekenhuis, ik ben tenslotte geen commercieel tv programma met inbel minuten, nou ja, toch dan een kleine inleiding.
Mijn favoriete zuster was er weer en voordat ik het wist was ik alweer klaar, daarna weer wachten op de uitslag, na ruim 3 kwartier kwam deze keer Dr Jean-Sebastien Frenel (iedere arts spreek je hier ook met zijn voornaam aan).
Ondertussen had ik al hele senario's gemaakt dat hij niet wist wat hij moest doen, alle andere artsen bellen, daarom duurde het zo lang.
We liepen mee naar zijn kamer die eigenlijk van Dr Nadia Fleury is en eigenlijk van Dr. Piere Salaun is maar vandaag was hij dan toch even van Dr. Jean-Sebastien Frenel.
Mijn bloed was weer naar beneden gegaan van 59.000 (vrijdag) naar 37.000 (vandaag maandag), normaal is het tussen de 150.000 - 400.000
Woensdag zal ik hoogst waarschijnlijk een bloedtransfusie krijgen, daar moet ik maar op rekenen, vertelde hij dan ook.
Deze dagen moet ik wel opletten dat ik me niet stoot, geen bloedingen krijg, me niet met een mes snij en anders moet ik gelijk contact opnemen met het ziekenhuis.
Tot woensdag nog even niets.

John is met Nathan sinds vanochtend 09.30 onderweg en ze moeten nu nog 2 uur rijden dus hopelijk rond 22.30 zullen ze hier dan zijn.
Hij heeft veel stops onderweg gemaakt voor Nathan zodat die dan even kon rond kruipen en bewegen.
Ik ben echt de uren aan het aftellen en bel ze constant om te horen waar ze zijn en hoe het gaat, wat is dit bijzonder en fijn om ze zo te zien.
Jullie horen wel meer over de aankomst.
Liefs Annemieke

  • 16 Juli 2007 - 18:26

    Esther:

    He dat is nou ff een streep door de rekening nou nu maar ff vergeten en aan je mannen denken. Geef je ze een dikke kus van mij?

  • 16 Juli 2007 - 18:41

    Gerda:

    nog even en dan zie je nathan weer! dat is wat NU telt!!!en de rest zie je wel weer; misschien stijgen je bloedplaatjes van de vreugde om het weerzien( hoop ik voor je)veel plezier dus straks1liefs GERDA

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Frankrijk, Nantes

Mijn eerste reis

Lieve vrienden,

Ik weet bijna niet hoe ik moet beginnen want er is zoveel gebeurd de afgelopen tijd, ik word door mijn emoties heen en weer geslingerd maar ik ga het toch proberen.

Zoals jullie weten ben ik in Sept 2006 en in Jan 2007 voor de laatste keer geopereerd en blijkt dat mijn tumor marker niet daalt, maar zelfs 40% de afgelopen twee maanden is toe genomen.
Er moest dus wat gebeuren en Prof Pinedo zou geen Prof Pinedo zijn, als hij al niet jaren voor mij aan het rond kijken is wat ik kan doen, behalve opereren en afwachten hoe mijn tumor groeit.
Hij kwam met de optie om naar Nantes te gaan in Frankrijk, waar er een methode in een vroeg stadium is, voor mijn vorm van kanker en waar ik behandeld kan worden.
Na 6 maanden en vele onderzoeken, scans, beenmerg puncties en andere onderzoeken hebben we besloten dat ik het ga doen.
Wat inhoud dat ik voor 2,5 maand in Nantes moet gaan wonen en in het ziekenhuis behandeld ga worden.
Het moeilijke daaraan vind ik, Beryl, Nathan, Jamey en John achter te laten, niet werken, en gewoon weg uit mijn omgeving naar Frankrijk terwijl ik geen woord frans spreek.
En het niet weten wat me daar staat te gebeuren, best spannend allemaal en dat is nog zacht uitgedrukt.
Na heel erg lang na gedacht te hebben (mischien had ik al het JA antwoord al diep van binnen gegeven), heb ik dan de beslissing genomen om het te doen.
Eigenlijk is er GEEN keus, hoe moeilijk het ook is.
Niets doen, dat lost niets op, en dan weet ik het antwoord al, en dat zint mij zeker niet.
Aktie ondernemen daar ben ik meer van, en dan hoop, droom, bid en wens ik, dat ik nog een heel lang leven samen met mijn gezin kan hebben, ondanks de kanker die er in mijn lichaam huist.

Het vangnet zou het vangnet niet zijn als ze niet iets ondernomen hadden.
Ze hebben mij ten eerste met alles ondersteund wat ik me maar kan bedenken, tot een "help annemieke Nantes door" mail aan bekenden toe.
Ik ben met Nicole 29 en 30 Mei al naar Nantes geweest om kennis te maken met de arts aldaar en alles door te spreken.
We hebben woonruimte in Nantes gevonden en die bekeken, afijn alles is geregeld wat er geregeld moest worden.

Nu is de het zover, ik vertrek met Nicole as Donderdag 14 Juni in de ochtend met de auto naar Nantes en oh wat ben ik nu nerveus.
Als we aan komen tja dan zitten we in de bungalow die we gehuurd hebben voor 2,5 maand, maar de volgende dag gaat het beginnen.
Vrijdag 15 Juni is de eerste injectie.
Wat houdt dat in.................................
Om 14.00 krijg ik de 1ste injectie, het lijkt wel een executie moment, (van de kanker) zo voelt het voor mij.
Dit is het spannendste, want hoe reageerd mijn lichaam erop en krijg ik geen alergische reactie.
Er staat op dat moment een batterij aan artsen om me heen, tot een reanimatie team aan toe, en tja waar kan je beter een hartaanval krijgen dan in het ziekenhuis.
Het enige nadeel is, als ik een allergische reactie krijg dan stoppen ze direct de behandeling, en dat zou een zware tegenvaller zijn.
MAAR dat gebeurd niet, ik zal daar goed doorheen komen en na een paar uur mag ik dan het ziekenhuis verlaten, en op naar de bungalow voor Nicole en mij een shabbat maaltijd maken.

Tot dinsdag 19 Juni gebeurd er dan niets, maar Dinsdag 19 Juni moet ik weer het ziekenhuis in, dan krijg ik de 2de injectie, door een robot ingespoten en ga ik de isoleer cel in, de deuren gaan dicht voor een week.
Dit is heftig voor mij geen mensen om me heen en totaal op mezelf aangewezen zijn.
Als dit mijn reding is, heb ik het er zelfs graag voor over.
Hopelijk werkt de laptop in de cel en anders is er nog altijd mijn telefoon, en die zal ik dan ook hard nodig hebben.

Maandag 25 Juni is de vrijlating, als ik nog niet mensen schuw ben geworden, dan mag ik het ziekenhuis uit.
Graag de fanfare en de olifanten voor het ziekenhuis!!!!
Dan volgt er een periode tot ongeveer 28 Augustus, dat ik me 3 dagen per week in het ziekenhuis moet laten checken op mijn bloed en andere dingen.
Wel mag ik in de bungalow blijven en hoef ik niet in het ziekenhuis te slapen, wat heel fijn zal zijn.

Ik heb geen idee hoe ik me ga voelen, hoe ziek ik zal zijn / of niet, hoe ik het aan kan.
Één ding weet ik wel, ik heb steun nodig, alleen kan ik het niet, en alsjeblieft steun mijn gezin, Beryl, Nathan en John ook daarin.
Nicole is natuurlijk geweldig, met haar gezin achter haar, hoe ze mij steunt.

Het lijkt mij NU heerlijk om mails te krijgen, telefoontjes, bezoek etc maar laten we het wel plannen en als het om wat voor reden voor mij niet gaat laat ik het weten.

Hier de volgende gegevens die van belang zijn.

Mobile telefoon Annemieke in Frankrijk
0033637842276

John 06-50212021

Nicole 06-21848533

Adres in Frankrijk :
Citea Nantes L'Aubiniere
Chem. du Chteau de l'Aubiniere2 rue des Citrines
44300 Nantes
France

Mocht je langs willen komen laat het dan wel eerst even weten, dan kan ik ervoor zorgen dat je daar een bungalow kan huren, of bij mij kan intrekken.

Ik wil iedereen bedanken die het mogelijk heeft gemaakt op emotioneel gebied, financieel gebied en met welke manier van steun dan ook, dat ik naar Nantes kan gaan om deze kuur te ondergaan.
Zonder deze mensen die zo spomtaan hebben gereageerd had ik niet weg kunnen gaan en daar ben ik jullie dan ook heel dankbaar voor.
Echt geweldig hoe de reacties waren en zijn, en daarvoor alleen al ga ik ervoor zorgen dat ik zal genezen.

Heel erg veel liefs en tot gauw.

Annemieke


PS wie mijn vorige site uit 2003 wil lezen, het adres is:
http://members.lycos.nl/annemiekeraatsie/

Recente Reisverslagen:

15 September 2007

40 JAAR, nooit verwacht !

30 Augustus 2007

Uitslag en de zenuwen !!!!

29 Augustus 2007

Nederlandse scans

21 Augustus 2007

Ik leef weer !

19 Augustus 2007

Eindelijk
annemieke

Lieve vrienden, Ik weet bijna niet hoe ik moet beginnen want er is zoveel gebeurd de afgelopen tijd, ik word door mijn emoties heen en weer geslingerd maar ik ga het toch proberen. Zoals jullie weten ben ik in Sept 2006 en in Jan 2007 voor de laatste keer geopereerd en blijkt dat mijn tumor marker niet daalt, maar zelfs 40% de afgelopen twee maanden is toe genomen. Er moest dus wat gebeuren en Prof Pinedo zou geen Prof Pinedo zijn, als hij al niet jaren voor mij aan het rond kijken is wat ik kan doen, behalve opereren en afwachten hoe mijn tumor groeit. Hij kwam met de optie om naar Nantes te gaan in Frankrijk, waar er een methode in een vroeg stadium is, voor mijn vorm van kanker en waar ik behandeld kan worden. Na 6 maanden en vele onderzoeken, scans, beenmerg puncties en andere onderzoeken hebben we besloten dat ik het ga doen. Wat inhoud dat ik voor 2,5 maand in Nantes moet gaan wonen en in het ziekenhuis behandeld ga worden. Het moeilijke daaraan vind ik, Beryl, Nathan, Jamey en John achter te laten, niet werken, en gewoon weg uit mijn omgeving naar Frankrijk terwijl ik geen woord frans spreek. En het niet weten wat me daar staat te gebeuren, best spannend allemaal en dat is nog zacht uitgedrukt. Na heel erg lang na gedacht te hebben (mischien had ik al het JA antwoord al diep van binnen gegeven), heb ik dan de beslissing genomen om het te doen. Eigenlijk is er GEEN keus, hoe moeilijk het ook is. Niets doen, dat lost niets op, en dan weet ik het antwoord al, en dat zint mij zeker niet. Aktie ondernemen daar ben ik meer van, en dan hoop, droom, bid en wens ik, dat ik nog een heel lang leven samen met mijn gezin kan hebben, ondanks de kanker die er in mijn lichaam huist. Het vangnet zou het vangnet niet zijn als ze niet iets ondernomen hadden. Ze hebben mij ten eerste met alles ondersteund wat ik me maar kan bedenken, tot een "help annemieke Nantes door" mail aan bekenden toe. Ik ben met Nicole 29 en 30 Mei al naar Nantes geweest om kennis te maken met de arts aldaar en alles door te spreken. We hebben woonruimte in Nantes gevonden en die bekeken, afijn alles is geregeld wat er geregeld moest worden. Nu is de het zover, ik vertrek met Nicole as Donderdag 14 Juni in de ochtend met de auto naar Nantes en oh wat ben ik nu nerveus. Als we aan komen tja dan zitten we in de bungalow die we gehuurd hebben voor 2,5 maand, maar de volgende dag gaat het beginnen. Vrijdag 15 Juni is de eerste injectie. Wat houdt dat in................................. Om 14.00 krijg ik de 1ste injectie, het lijkt wel een executie moment, (van de kanker) zo voelt het voor mij. Dit is het spannendste, want hoe reageerd mijn lichaam erop en krijg ik geen alergische reactie. Er staat op dat moment een batterij aan artsen om me heen, tot een reanimatie team aan toe, en tja waar kan je beter een hartaanval krijgen dan in het ziekenhuis. Het enige nadeel is, als ik een allergische reactie krijg dan stoppen ze direct de behandeling, en dat zou een zware tegenvaller zijn. MAAR dat gebeurd niet, ik zal daar goed doorheen komen en na een paar uur mag ik dan het ziekenhuis verlaten, en op naar de bungalow voor Nicole en mij een shabbat maaltijd maken. Tot dinsdag 19 Juni gebeurd er dan niets, maar Dinsdag 19 Juni moet ik weer het ziekenhuis in, dan krijg ik de 2de injectie, door een robot ingespoten en ga ik de isoleer cel in, de deuren gaan dicht voor een week. Dit is heftig voor mij geen mensen om me heen en totaal op mezelf aangewezen zijn. Als dit mijn reding is, heb ik het er zelfs graag voor over. Hopelijk werkt de laptop in de cel en anders is er nog altijd mijn telefoon, en die zal ik dan ook hard nodig hebben. Maandag 25 Juni is de vrijlating, als ik nog niet mensen schuw ben geworden, dan mag ik het ziekenhuis uit. Graag de fanfare en de olifanten voor het ziekenhuis!!!! Dan volgt er een periode tot ongeveer 28 Augustus, dat ik me 3 dagen per week in het ziekenhuis moet laten checken op mijn bloed en andere dingen. Wel mag ik in de bungalow blijven en hoef ik niet in het ziekenhuis te slapen, wat heel fijn zal zijn. Ik heb geen idee hoe ik me ga voelen, hoe ziek ik zal zijn / of niet, hoe ik het aan kan. Één ding weet ik wel, ik heb steun nodig, alleen kan ik het niet, en alsjeblieft steun mijn gezin, Beryl, Nathan en John ook daarin. Nicole is natuurlijk geweldig, met haar gezin achter haar, hoe ze mij steunt. Het lijkt mij NU heerlijk om mails te krijgen, telefoontjes, bezoek etc maar laten we het wel plannen en als het om wat voor reden voor mij niet gaat laat ik het weten. Hier de volgende gegevens die van belang zijn. Mobile telefoon Annemieke in Frankrijk 0033637842276 John 06-50212021 Nicole 06-21848533 Adres in Frankrijk : Citea Nantes L'Aubiniere Chem. du Chteau de l'Aubiniere2 rue des Citrines 44300 Nantes France Mocht je langs willen komen laat het dan wel eerst even weten, dan kan ik ervoor zorgen dat je daar een bungalow kan huren, of bij mij kan intrekken. Ik wil iedereen bedanken die het mogelijk heeft gemaakt op emotioneel gebied, financieel gebied en met welke manier van steun dan ook, dat ik naar Nantes kan gaan om deze kuur te ondergaan. Zonder deze mensen die zo spomtaan hebben gereageerd had ik niet weg kunnen gaan en daar ben ik jullie dan ook heel dankbaar voor. Echt geweldig hoe de reacties waren en zijn, en daarvoor alleen al ga ik ervoor zorgen dat ik zal genezen. Heel erg veel liefs en tot gauw. Annemieke PS wie mijn vorige site uit 2003 wil lezen, het adres is: http://members.lycos.nl/annemiekeraatsie/

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 291
Totaal aantal bezoekers 161118

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: