Efteling
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg annemieke
23 Juni 2007 | Nederland, Amsterdam
Eigenlijk had ik gewoon voor één keer nee moeten zeggen. Maar ik kan het niet. Zelfs dit niet. Je vraagt me of ik met de kids naar de Efteling wil gaan. Ik verstijf als het ware aan de andere kant van de telefoon. Ik doe veel voor je, dat weet je. Ga met je blowen, omdat je dat nog nooit hebt gedaan, vlieg met windkracht 12 met je naar Londen, verschuif vervolgens hele operatieschema's in de VU, ga naar een concert van Robbie Williams zonder kaartjes, ga ongeveer met je mee in je scantunnels, haal je uit het politiebureau als je weer eens een parkeerwacht hebt neergehoekt, rij samen met je dwars door slagbomen, organiseer kinderpartijtjes samen, regel catering voor je, leen garderobestukken uit, etc, etc. Maar de Efteling.....
Inmiddels twee jaar geleden nodigde je mij uit om samen met jouw dat park te bezoeken. Vrijkaartjes plus overnachting had je gekregen en ik had de eer om samen met Alfie mee te gaan. Gezellig, twee dagen was voor mij synoniem aan een keer vrij rustig de Efteling af te lopen. Mis, met jou de Efteling doen vergt topconditie. Bij aankomst meteen door de ingang van het park gestormd en gewapend met een kaart in de hand op chronologische volgorde elke attractie afwerken.Waar ik minstens drie Efteling bezoeken voor nodig heb, weet jij binnen
vier uur af te leggen.
En dan nog het ergste, mocht een attractie buitengewoon leuk door jou worden gevonden, schroom jij niet om ipv uit te stappen gewoon botweg in het karretje te blijven zitten en nog een ronde mee te draaien. Zo heb ik 'Droomvlucht' maar liefst 4x achter elkaar mogen bewonderen, de elfjes kwamen m'n strot uit. En dan heb je ook nog de echte ongein attracties, die masochistische banen die over de kop vliegen, Vogelrok of zoiets dergelijks. Terwijl jij de hele dag als een gek door de Efteling holt, roep je juist bij dat soort attracties dat je ze niet in kan, omdat je ziek bent. Ik geloof je niet, je wil mij gewoon groen zien. Maar ik doe het, voor de kids, dat betekent wel dat ik ongeveer 3 dagen nodig heb om mijn evenwichtsorgaan weer te normaliseren.
Oke rooie, ik doe dit verzoeknummer ook nog wel voor je. Morgen vertrek ik in de stromende regen richting Kaatsheuvel met Beryl, Alfie en Chere. Gewapend met van die vreselijke regenponcho's, waarna je je als een soort wandelend reuzecondoom
door de Efteling begeeft, op naar de Pirana, Vogelrok, Fata Morgana en Bobbaan.
Je begrijpt dat ik nog wel een poging zal doen om de kinderen te overtuigen dat het sprookjesbos en de Carrousel eigenlijk de enige leuke attracties in de Efteling zijn.
Mocht dit niet lukken zul je mij a.s. maandag als een groene Laaf weer in Nantes aantreffen.
Kus, Nicole
-
23 Juni 2007 - 13:42
Jeroen :
Hoi anemiek hoe gaat het? Ik zit nu in sao paulo het is lekker warm hier! Ik was eerst wit en nu ben ik zo bruin als Humberto tan. Ik hoop dat je snel weer uit je cel mag! En ik zie je binnenkort weer! Maar jammer genoeg duurt dat nog wel even. Maar gelukig kunnen we scrijven! Ik ga er nu maar weer af. Veel geluk en beterschap en een kus
jeroen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley